Ιστορικό της Ένωσης Ποντίων Ελβετίας

Ποντιακή παράδοση, μια φλόγα μνήμης που οφείλουμε να διατηρούμε, αλλά κυρίως οφείλουμε να μεταδίδουμε στα πλάισια των δυνατοτήτων μας. Γιατί παράδοση δέν είναι η διατήρηση της στάχτης, αλλά η μετάδοση της φλόγας.

vereinswappen_01e.png

Για κάποιους ίσως να ακούγεται σαν... Ποντιακό ανέκδοτο. Η Ελβετία των διεθνών οργανισμών, και των τεράστιων τραπεζών, η Ελβετία της λαχταριστής σοκολάτας και των ακριβών ρολογιών, η Ελβετία των χιονισμένων Άλπεων και των μεγάλων λιμνών, μα είναι τέλος πάντων δυνατόν η Ελβετία να έχει οργανωμένους Έλληνες μετανάστες, πόσο μάλλον έναν Σύλλογο Ποντίων. Και όμως ...
Νοέμβριος του 1975, ενα φθινoπωρινό απόγευμα του Σαββάτου στη Ζυριχή. Όπως κάθε Σάββατο οι Έλληνες γονείς περιμένουν να τελιώσουν τα μαθήματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας για να παραλάβουν τα παιδία τους. Μεταξύ αυτών και ο Θόδωρος Μουρουζίδης που με τέσσερις λέξεις καταφέρνει να συγκινήσει και ταυτόχρονα να κινητοποιήσει και τους υπόλοιπους Ποντιακής καταγωγής Έλληνες που παρευρίσκονταν: „Θα εφτάμε Σύλλογον τεμέτερον“ (Θα κάνουμε δικό μας σύλλογο).
Ηταν η εποχή που οι Έλληνες μετανάστες ιδρύουν συλλόγους με βάση την κοινή καταγωγή τους και οι Πόντιοι της Ελβετίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν απο αυτό το κάλεσμα.Η Ένωση Ποντίων Ελβετίας ειναι γεγονός. Είμαστε υποχρεωμένοι να παραθέσουμε τα ονόματα των μελών του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου με αλφαβητική σειρά:

Στα χρόνια που ακολούθησαν οι περισσότεροι Έλληνες Ποντιακής καταγωγής απο όλη την Ελβετία εντάχθηκαν στούς κόλπους της Ένωσης μας. Από αυτά τα 39 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας που η Ένωση πρωτοστατεί στά ελληνικά πολιτιστικά και μή δρώμενα της Ελβετίας, ας μας επιτραπεί να ξεχωρίσουμε έξι στοιχεία τα οποία μας κάνουν να αισθανόμαστε ιδιαίτερα περήφανοι:

  1. Τα χορευτικά μας τμήματα, τα οποία έχουν αποκτήσει φήμη με τις εμφανίσεις τους σε όλη την Ελβετία και κάνουν και όλους εμάς περήφανους.
  2. Η ένταξη και ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα της Ένωσης μελών που δεν έλκουν την καταγωγή τους απο τον Πόντο, μερικοί απο αυτούς μάλιστα ούτε και απο την Ελλάδα.
  3. Η έντονη παρουσία της νεολαίας, της δεύτερης και της τρίτης γενίας δηλαδή, στα κοινά της Ένωσης. Εδώ και μιά δεκατία τα περισσότερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλιού ανήκουν στην δεύτερη και τρίτη γενία των Ποντιακής καταγωγής Ελλήνων της Ελβετίας.
  4. Τίς διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες της Ένωσης, πέρα απο τα χορευτικά μας τμήματα όπως τα σεμινάρια διδασκαλίας Ποντιακών Χορών για ενήλικες, το σχολείο εκμάθησης Ποντιακών οργάνων και το περιοδικό μας «Ξενιτέας».
  5. Την επανένταξη, το 2005, της Ένωσης Ποντίων Ελβετίας στους κόλπους της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ποντίων στην Ευρώπη (Ο.Σ.Ε.Π.Ε) και την ενεργή μας συμμετοχή στα παγκόσμια Ποντιακά δρώμενα με συμμετοχή στα πανευρωπαικά φεστιβάλ Νεολαίας, στις συνδιασκέψεις, τα συναπαντήματα, τα Παγκόσμια Συνέδρια και την εκλογή μέλους της Ένωσης στα πανευρωπαικά και παγκόσμια Ποντιακά όργανα.
  6. Την πραγματοποίηση ενός αξέχαστου ταξιδιού-προσκυνήματος, με συμμετοχή 26 μελών μας στις πατρογόνες εστίες μας στον Πόντο τον Απρίλιο του 2011.
radio1d.png
Radio Pontos Stockholm
radio3d.png
Radio Lelevose
Radio